Lahinch of Lehinch, dat is de kwestie…

Met plaatsnamen is het soms een rommeltje. Ik woon in Ramelton. Op sommige borden staat Rathmelton. Ook goed, niemand die zich er druk over maakt. Maar in Lahinch in county Clare liepen de gemoederen hoog op.  Het bestuur van het graafschap besloot in 2010 dat Lahinch werd veranderd in Lehinch. Opeens stonden er andere borden. Dat viel niet in goede aarde.

Even los van de ruzie: het is een gezellig dorp, pal aan de Atlantische Oceaan. Kleurige huizen, een heerlijk strand,  leuke kroegjes, wat restaurantjes, een surfschool en een kasteelruïne. Over dat kasteel straks meer, want het speelt een belangrijke rol in de namenstrijd.

Bij mij leidde de nieuwe naam tot verwarring toen ik er weer eens kwam. Had ik de naam verkeerd onthouden? Dat niet. Ik merkte dat locals op sommige borden de e weer in een a hadden veranderd. Er waren dorpelingen die dat heel zorgvuldig deden. Eerst de zwarte e weglakken met witte verf. Wachten tot die verf droog is. En dan netjes met zwarte verf een a aanbrengen. Anderen hadden minder geduld. Die krasten gewoon een a over de e heen.

Het probleem zit hem in twee talen. De Engelse naam van plaatsen in Ierland is afgeleid van de oorspronkelijke Keltische benaming. De Ierse naam van Lahinch luidt  Leacht uí Chonchubhair, ofwel de grafsteen van O’Connor. De familie O’Connor liet hier in 1306 een kasteel bouwen. Zij waren heerser over een gebied dat doorliep tot in de Burren en dat  Corcomroe heette. De laatste  O’Connor was niet te benijden, hij werd in 1471 door zijn neven vermoord. Volgens de overlevering hebben ze hem begraven bij zijn kasteel waarvan je nu nog de ruïne kunt zien. Die geschiedenis was de achtergrond van  de Keltische naam en iedereen vond het prima dat de verengelste naam Lahinch was. Meer dan 150 jaar  geen enkele wanklank.

Maar toen ging de County Council zich ermee bemoeien. Er kwam een commissie die zich boog  over de correcte naam van stadjes en dorpen in county Clare. Mannen achter burelen ontdekten dat er nog een tweede Ierse naam was voor het dorp en dat was Leath Inse, wat ‘half eiland’ betekent. Die naam is wel verklaarbaar want door de ligging aan de Atlantische Oceaan en twee rivieren is het inderdaad een half eiland. De commissie vond ook oude kaarten waarop het dorp Lehinchy werd genoemd, wat – om het nog moeilijker te maken – werd uitgesproken als Lahinchy.  Zonder overleg met de bevolking kwamen er daarna nieuwe borden met Lehinch.  

Toen waren de rapen gaar. Boze ondernemers bleven de naam Lahinch gebruiken. Een grote steen met gouden letters die al decennia bij de ingang van het dorp staat roept: ‘Welcome to Lahinch’ en die bleef natuurlijk staan. Ook de plaatselijke golfclub deed niet mee aan de obscure nieuwlichterij. In 2020 is de County  Council uiteindelijk gezwicht voor de druk. Lahinch is weer Lahinch. Alleen, je verlies toegeven en  nieuwe borden neerzetten is nog wel even een dingetje voor de Council.